مى‌شود. و نتيجه آن قاچاق موادّ مخدّر، قتل و غارت، ايجاد شرارت، سرقت، مزاحمت براى نواميس مردم و مشكلاتى از اين قبيل خواهد شد. اينان چون محبّت و عاطفه‌اى از ديگران نديده‌اند، در صدد انتقام از جامعه برمى‌آيند. در بررسى پرونده‌هاى قاچاق و سرقت و قتل، عاملان برخى از آن‌ها يتيمانى بوده‌اند كه مورد بى مهرى جامعه قرار گرفته‌اند.

خوانندگان گرامى! عاطفه انسانى، محبّت اسلامى، و امنيّت اجتماعى، اقتضا مى‌كند كه ما به فكر يتيمان باشيم، و به شكل فردى و گروهى و سازمان يافته به كمك آنها بشتابيم.

اهل‌بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و كمك به يتيمان‌

يكى از فضايل مهمّ اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام در آيات سوره انسان مطرح شده است. هيجده آيه از سى و يك آيه اين سوره، پيرامون اين فضيلت بى‌نظير سخن مى‌گويد. بخشى از آيات هيجده‌گانه فوق پيرامون اصل ماجراست، و چهارده آيه ديگر در مورد جزا و پاداش عمل بزرگ آن خانواده گرانقدر بحث مى‌كند.

شأن نزول‌

امام حسن و امام حسين عليهما السلام در سنّ طفوليت بيمار شدند، پيامبر صلى الله عليه و آله براى عيادت فرزندان بيمارش به خانه على و فاطمه عليهما السلام آمد. حضرت رسول صلى الله عليه و آله وقتى نوه‌هاى بيمارش را ديد خطاب به على عليه السلام فرمود: نذرى كن تا خداوند بيمارانت را شفا دهد!» على عليه السلام بلافاصله عرض كرد: «خداوندا! اگر فرزندانم شفا يابند، سه روز روزه مى‌گيرم». فاطمه عليها السلام نيز به همين شكل نذر كرد. امام حسن و امام حسين عليهما السلام- على‌رغم اين كه كم سن و سال بودند- به تبعيّت از پدر و مادر به همان شكل نذر