5: برخورد با يتيمان‌

آيه شريفه 220 سوره بقره پنجمين سؤال و جواب قرآنى مورد بحث ماست.

توجّه فرماييد:

«وَيَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى‌ قُلْ إِصْلَاحٌ لَّهُمْ خَيْرٌ»؛ و از تو درباره يتيمان سؤال مى‌كنند، بگو: «اصلاح كار آنان بهتر است».

قرآن مجيد تعبيرات جامع و كاملى دارد، و لذا در پاسخ به سؤال در مورد نحوه برخورد با ايتام از واژه اصلاح استفاده مى‌كند، كه شامل اصلاح جسمانى، روحانى، عاطفى، اقتصادى و مانند آن مى‌شود. آرى اين واژه اشاره به رسيدگى يتيمان در همه زواياى زندگى آنها دارد.

«وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ»؛ و اگر زندگى خود را با زندگى آنها بياميزيد، (مانعى ندارد) آنها برادر (دينى) شما هستند (و همچون يك برادر با آنها رفتار كنيد».

خداوند در اين قسمت از آيه اجازه اختلاط و آميزش با زندگى ايتام را داده، و دستور مى‌دهد آنها را همچون برادرانتان فرض كنيد. برادرانى كه تا پايان عمر با هم در كار و كسب و زندگى شريكند، و هر كس در محدوده حقّ و سهم خود تصرّف‌