1- گفتار صحيح‌

1. مَنْطِقُهُم الصَّواب‌

ترجمه: گفتار و سخن پرهيزكاران از روى راستى است (و بر وفق رضا و خشنودى خدا و رسول (صلى الله عليه وآله) سخن گويند).

شرح: ابتدا مفردات اين جمله را تفسير كنيم: منطق مصدر ميمى به معنى نطق است و صواب هرچيز ضد خطا را گويند، پس معنى جمله اين مى‌شود كه سخن گفتن‌ [1] پرهيزكاران خطاكار نيستند، بلكه گفتارشان به حق است، يعنى در مواضع‌

[1]. احتمال دارد كه منطق كنايه از سيره و روش باشد و به گفته بعضى از مفسران وقتى مى‌گوئيم پيامبر نطق از روى هوا و اميال نفسانى نمى‌كند و نطقش نشأت گرفته از وحى است، نه فقط سخن گفتن او بلكه سيره و روش پيامبر (ص) چه در گفتار و چه در رفتار چنين است و اين كه در آيه به نطق اشاره شده براى اين است كه نطق از خصائص بارز انسانى است پس با توجه به اين احتمال معنى اين مى‌شود كه سيره و روش قولى و عملى پرهيزكاران صواب است كه از مرز متوسط و متعادل حق منحرف نشده و به جرگه افراط و تفريط وارد نمى‌شوند.