عصر كه از ظهر تا غروب وقت دارد.

واجب مُضَيَّق: واجبى است كه داراى وقت مشخص و محدود است مانند روزه گرفتن در ماه رمضان.

وُرّاث: كسانى كه ارث مى‌برند.

واقف: وقف كننده.

وثيقه: سپرده، گرويى.

وَدى: رطوبتى كه گاهى پس از خروج بول مشاهده مى‌شود.

وَذى: رطوبتى كه گاهى پس از خروج منى مشاهده مى‌شود.

وصى: كسى كه مسئول انجام وصيتى شود.

وصيت: سفارش، توصيه هايى كه انسان براى كارهاى پس از مرگش به ديگرى مى‌كند.

وطى: پايمال كردن و گاه كنايه از عمل جنسى است.

وكيل: نماينده، كسى كه از طرف شخصى اختيار انجام كارى را داشته باشد.

ولى (يا قيم): كسى كه به دستور شارع مقدس، سرپرست ديگرى است مانند پدر و پدر بزرگ و مجتهد جامع‌الشرايط.

ه

هبه: بخشش‌

هديه: تحفه، ارمغان.

ى‌

يائسه: زنى كه سنش به حدى رسيده كه ديگر عادت ماهيانه نمى‌شود.

هو ولّى التوفيق‌

«ما توفيقى إلا باللَّه عليه توكلت و اليه انيب»