جواب: در صورتى كه شوهر قادر به پرداخت مهريه به صورت يكجا نيست، مهريه را تقسيط مى كنند و زن بايد با گرفتن اولين قسط تمكين كند و اگر تمكين نكرد؛ نفقه ندارد.

سؤال 571. هر گاه مهريه حالّ (نقد) باشد، و شوهر قدرت پرداخت آن را بصورت يكجا نداشته باشد، و در صورت تقسيط بتواند ظرف چند سال بپردازد، آيا دادگاه مى‌تواند بدون رضايت زوجه با تقسيط مهريه، و با وصول اوّلين قسط آن (بدون رعايت حقّ عدم تمكين زوجه) وى را مجبور به تمكين نمايد؟

جواب: در صورتى كه قرائنى، مانند سنگين بودن مهريه و عدم تمكن زوج به هنگام اجراى عقد، چنين نشان دهد كه مهريه يكجا قابل پرداخت نيست، بلكه منظور تدريجى، يا عندالقدره و الاستطاعه بوده است، بايد زن با گرفتن قسط اوّل تمكين كند.

سؤال 572. مرسوم است كه در موقع ازدواج و در زمان عقد مهريه را دو قسمت مى‌كنند؛ يك قسمت را به عنوان كمك به تهيه جهيزيه اخذ مى‌كنند، و مابقى در ذمّه زوج مى‌ماند. لكن در تمام دادگاه‌ها با استناد به ماده 1085 قانون مدنى كه مى‌گويد: «زن مى‌تواند تا مهر به او تسليم نشده از ايفاى وظايفى كه در مقابل شوهر دارد امتناع كند، مشروط بر اين كه مهر او حالّ باشد. و اين امتناع مُسقط حقّ نفقه نخواهد شد» تمسّك كرده، تمام مهريه‌ها را حالّ (نقد) حساب مى‌كنند. نظر حضرتعالى در اين مورد چيست؟

جواب: مهريه در صورتى كه قيد و شرطى نداشته باشد، حالّ است؛ ولى گاه قرائنى وجود دارد كه مهريه نسيه است. مثلًا مهريه سنگين است، و مى‌دانيم شوهر يك جوان كارگر، يا يك جوان دانشجوست، و چيزى ندارد كه فوراً بدهد.

در اين‌گونه موارد مهريه حال نيست، و زوجه نمى‌تواند آن را مطالبه كند.

همچنين اگر مهريه را دو بخش كنند، نقد و نسيه، در اين جا تنها مى‌تواند نقد را مطالبه كند.