خودخواهى، و برترى طلبى را از اعماق دل خود ريشه كن سازند. اين رذايل اخلاقى سرچشمه انواع بدبختيهاست، حلقه‌هاى بلا را به هم پيوند مى‌دهد و انسان را گرفتار مى‌سازد. ملتى كه گرفتار اين رذايل گردد سرانجام به پست‌ترين مراحل انحطاط و بدبختى كشانده خواهد شد و بالاخره نابود مى‌گردد.

بذر همه اين رذايل همان صفت زشت «برترى‌طلبى» است و لذا گفته‌اند «برترى‌طلبى» سرچشمه «حسد» و حسد منشأ «دشمنى» و دشمنى سبب «اختلاف» و اختلاف موجب «پراكندگى» و پراكندگى عامل «ناتوانى» و ناتوانى علت «ذلت و خوارى» و ذلت و خوارى باعث زوال دولتها و نعمتها و نابودى و هلاكت امّت‌هاست!

همان طور كه با چشم خود نيز ديده‌ايم تاريخ گواهى مى‌دهد كه هر ملتى اين صفات رذيله را در خود پرورش دهد، راه نابودى را پيش مى‌گيرد، همتهاى آنها مى‌ميرد، اراده‌ها سُست مى‌شود، تفرقه و پراكندگى جاى اتحاد و صميميت را خواهد گرفت، چنگال خونين استعمار و استثمار گلوى آنها را خواهد فشرد، و دشمنان به آسانى بر آنها پيروز مى‌گردند.

ولى ملتى كه افكار شان متحد، دلها به هم پيوسته، و دست به دست هم داده‌اند و در مشكلات به يارى همه مى‌شتابند، نه كينه‌اى از يكديگر به دل دارند و نه از هم گريزانند، و به هنگام لزوم از هيچ گونه كمك صادقانه‌اى مضايقه ندارند، چنين ملتى سربلند، پايدار، سالم، پر نعمت، نيرومند، پيروز، ثروتمند و مقتدر خواهند زيست.

خدا در گرفتاريها به آنها كمك مى‌كند و آنها را از چنگال مشكلات مى‌رهاند، به آنها عزّت و امنيّت مى‌بخشد و آنها را پيشوا و رهبر ديگران مى‌سازد.

نظرى به گذشته‌

مسلمانان امروز بايد گذشته نياكان خود را قبل از ظهور اسلام خوب به خاطر