عراق در انتظار بازگشت وى و ادامه فعاليتهاى پر ارزش علمى و اجتماعى او بود.

ولى على‌رغم اين انتظارات در روز دوشنبه 18 ذى القعده 1373 ه ق براى هميشه چشم از اين جهان بر بست و روح او همراه فرشتگان آسمان به سوى بهشت جاويدان پرواز كرد.

بدن او را از آنجا به بغداد حمل كردند، در بغداد غوغايى برپا شد و جمعيّت زيادى از آنجا تا به نجف اشرف جنازه او را تشييع نمودند و در آرامگاهى كه دو سال پيش در آخر «وادى السلام» خودش بنا كرده بود، در آرامش هميشگى غرق شد و به ابديت پيوست و در سايه پر مهر امير مؤمنان على عليه السلام آرميد.

مجالس فاتحه و يادبود در همه جا براى او تشكيل گرديد و صدها مقاله و قصيده درباره شخصيت برجسته و خدمات جاويدان او در اين جلسات پر شور خوانده شد.

درود بر روان پاك او. [1]

[1]. اين شرح حال از مقدمه‌اى كه دانشمند محترم محمّد كاظم مظفّر بر چاپ هشتم نگاشته گرفته شده است.

براى دريافت اطّلاعات بيشتر ر. ك: احسن الوديعة، ج 2، ص 220؛ ريحانة الادب، ج 3، ص 434؛ شخصيت و انديشه‌هاى كاشف الغطا، به كوشش دكتر احمد بهشتى؛ علماى مجاهد، ص 384؛ گنجينه دانشمندان، ج 1، ص 251-/ 253؛ دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 2، ص 105 و مجله نور علم، شماره 3 (مرداد 1367) ص 110-/ 125