2. هر نوع غذا و آشاميدنى غصبى حرام است.

3. هر نوع غذا و آشاميدنى زيان‌بخش حرام است.

4. هر چيز «خبيث» كه طبع از آن تنفر دارد حرام است.

يكى از كثيف‌ترين و بدترين مايعات حرام، بول است ولى از آن بدتر مشروبات الكلى (عرق، شراب، آبجو و امثال آنها) مى‌باشد، آب انگور نيز اگر بجوشد و هنوز دو ثلث آن تبخير نشده باشد حرام است.

شيعه اماميه درباره تحريم مشروبات الكلى فوق العاده سختگيرى مى‌كنند به طورى كه هيچ يك از گروه‌هاى مسلمان در اين قسمت به آنها نمى‌رسند.

روايات عجيب و تكان دهنده و كوبنده‌اى درباره مشروبات الكلى از ائمه اهل‌بيت عليهم السلام نقل شده كه بى پرواترين افراد گناهكار را به لرزه در مى‌آورد! بارها در سخنان خود، تمام كسانى را كه به نحوى از انحا كمك به شرب خمر مى‌كنند، كسى كه انگور آن را فشرده، كسى كه آن را جمع آورى نموده، كسى كه آن را مى‌فروشد، و كسى كه آن را مى‌نوشد، همه را لعن نموده‌اند، همين اندازه بس كه در شرع ما آن را «ام الخبائث» مى‌نامند. [1]

حتى از بعضى از روايات ائمه اهل بيت عليهم السلام استفاده مى‌شود كه نشستن پاى سفره‌اى كه شراب در آن وجود داشته باشد حرام است، و شايد نكته آن شدت پرهيز و احتراز از بخارات شراب است كه احياناً از آن متصاعد و با غذاهاى سفره تماس پيدا مى‌كند، و يا از آن ذرات آلوده چيزى در حلق و بينى اشخاصى كه پاى سفره نشسته‌اند داخل مى‌گردد! [2]

[1]. وسائل الشيعه، ج 25، ص 296 (باب تحريم الشرب الخمر والابواب التى بعده)

[2]. بايد توجه داشت كه تنها شركت در «مجلس شراب» حرام نيست، بلكه شركت در هر مجلس معصيت و گناهى حرام است، و بنابراين علت اصلى آن اين است كه چنين مجلسى لغزشگاه و پرتگاهى محسوب مى‌گردد و افراد غير آلوده هم با شركت در اين گونه جلسات به زودى به گناه كشيده مى‌شوند، ولذا دستور اجتناب و دورى از اين گونه مجالس داده شده است. كتاب من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 41/ 132؛ كافى، ج 6، ص 429/ 2؛ التهذيب، ج 9، ص 116، 501