اصل پنجم: معاد

«اماميه» مانند ساير مسلمانان به روز رستاخيز معتقدند، و عقيده دارند كه خداوند همه مردم را پس از مرگ براى حساب و جزاى اعمال زنده خواهد كرد.

معاد با همين روح و همين بدن صورت خواهد گرفت به طورى كه اگر كسى او را ببيند خواهد شناخت كه فلان شخص است.

درباره كيفيت معاد گفتگو زياد است، آيا بازگشت مردگان از قبيل اعاده معدوم مى‌باشند؟ (يعنى انسان به كلى نابود مى‌گردد و سپس هستى تازه‌اى پيدا مى‌كند) و يا از قبيل ظهور موجود است؟ (يعنى انسان به كلى از بين نمى‌رود و در قيامت بار ديگر همان موجود به صورت اوّل آشكار و ظاهر مى‌گردد) اينها مطالبى است كه عدم اطلاع از جزييات آن لطمه‌اى به عقيده به معاد نمى‌زند و پس از اعتقاد به اصل «روز رستاخيز» اطلاع بر اين خصوصيات لازم نيست. [1]

اماميه به تمام مسائل مربوط به معاد و حيات پس از مرگ كه در قرآن و احاديث قطعى وارده شده ايمان دارند مانند: بهشت و دوزخ، نعمتها و عذابهاى آن، ميزان، صراط، اعراف، و نامه اعمال كه تمام جزييات كارهاى هر كس در آن منعكس است، و همچنين معتقدند كه هر كس جزاى كارهاى خود را مى‌بيند، در

[1]. ولى البتّه اگر كسى بخواهد اتخاذ عقيده در پاره‌اى از اين قسمتها پا در تمام جزييات آنها بنمايد بايد متكى به دلايل قطعى و يقينى باشد