1. نقص دستگاههاى تبليغى؛

نبايد از ديگران انتظار داشته باشيم از نقاط دور و نزديك بيايند و با دلسوزى و حوصله تمام ما را بشناسند، اين وظيفه ماست كه خودمان را به دنيا معرفى كنيم؛ هنگامى كه ما در انجام اين رسالت بزرگ كوتاهى نماييم انتظار دلسوزى و موشكافى در شناسايى مذاهب ما از ديگران بى مورد است.

كدام سنگر تبليغاتى در خارج داريم؟ چه رساله جامعى به زبانهاى خارجى براى معرفى شيعه به دنيا نوشته‌ايم؟ تاكنون كدام مبلّغ توانا را به كشورهاى گوناگون فرستاده‌ايم؟ كدام مجله به زبانهاى گوناگون يا لااقل به زبان عربى در سراسر ممالك اسلامى انتشار داده‌ايم؟ و ...

مسلّماً چند كتاب و رساله‌اى هم كه در اين زمينه نوشته شده است اگر چه بسيار خوب است اما هرگز كافى نيست.

دنياى امروز دنيايى است كه هر سازمان كوچك سياسى، اقتصادى و تجارى تأسيس مى‌شود، يك سازمان تبليغاتى مجهزى هم در كنار آن تأسيس مى‌گردد تا در برابر طوفانهاى تبليغات مسموم دشمنان، بتوانند موجوديت خودشان راحفظ كنند.

ولى ما مانند كرم ابريشم دور خود مى‌تنيم و در پايان كار پيله ضخيمى از تارهاى اوهام درست كرده و خود را در داخل آن زندانى مى‌نماييم و رابطه خود را از جهان خارج به كلى قطع مى‌كنيم، تا دشمن ما را غافلگير كرده و بر زندگى ما براى هميشه خاتمه دهد.

دستگاههاى تبليغاتى دشمنان راستى غوغا مى‌كند، ولى ما در برابر سيل تبليغاتى دشمن احساس خطر نكرده‌ايم و از اوضاع و احوال بى خبريم، و يا مى‌دانيم و نمى‌خواهيم قدمى برداريم، اين يك تقصير ما.