پيغمبر دوازده وصى داشته است و سپس نام آنها را با مختصرى از شرح زندگى آنها ذكر كرده، و بعد درباره ائمه اثنى عشر به طور مشروح‌تر بحث مى‌نمايد. اين كتاب در ايران چاپ شده اما متأسّفانه چاپ خوبى نيست. [1]

اينها نمونه كتابهايى است كه دانشمندان بزرگ شيعه در پيرامون امامت و دلايل عقلى و نقلى آن نگاشته‌اند، ولى همان طور كه اشاره كرديم منظور ما اثبات اين موضوع به وسيله ادّله عقليه و نقليه نيست، تنها مى‌خواهيم اصول معتقدات شيعه را بدون ذكر ادّله توضيح دهيم تا معلوم شود ماچه مى‌گوييم؟

و ارزش نسبتهاى ناروايى كه به ما مى‌دهند تا چه اندازه است؟!

همان طور كه ملاحظه شد مسأله امامت كه شيعه به آن معتقد است مسأله عجيب و باورنكردنى و بدون دليل و مدرك نيست كه كسى آن را بر ما خرده بگيرد.

مهدى و طول عمر او

آرى چيزى كه ساير فرق اسلامى بلكه غير مسلمانان، زياد بر ما خرده گرفته‌اند موضوع اعتقاد به حضرت «مهدى» و امام غايب از انظار است. آنها اين عقيده را يك عقيده بى اساس و باطل پنداشته‌اند و سر و صداى زيادى در اطراف آن به راه انداخته‌اند، ولى اگر بخواهيم سخنان آنها را با نظر دقيق و دور از تعصب بررسى كنيم تنها دو ايراد آنها قابل بحث و گفتگو است:

اوّل- مسأله طول عمر امام غايب است؛ آنها مى‌گويند چگونه مى‌توان باور كرد انسانى برخلاف موازين طبيعى بيش از يك هزار سال عمر كند؟

ولى اين ايراد- مخصوصاً از يك نفر مسلمان- عجيب است، گويا آنها مسأله‌

[1]. اخيراً در نجف اشرف به صورت آبرومندترى تجديد چاپ شده است‌