كودكان و فرزندان كوچك در سايه «رحمت» پرورش مى‌يابند.

3- «مودّت» غالباً جنبه متقابل دارد، اما «رحمت» يك جانبه و ايثارگرانه است؛ زيرا بقاء يك جامعه، گاه، خدمات متقابل لازم دارد كه سرچشمه آن «مودّت» است و گاه، خدمات بلاعوض، كه نياز به ايثار و «رحمت» دارد. البته، آيه مودّت و رحمت را ميان دو همسر بيان مى‌كند، ولى اين احتمال نيز وجود دارد كه تعبير «بينكم» اشاره به همه انسان‌ها باشد، كه دو همسر يكى از مصاديق بارز آن محسوب مى‌شوند، زيرا نه تنها زندگى خانوادگى كه زندگى در كل جامعه انسانى، بدون اين دو اصل يعنى «مودّت» و «رحمت»، امكان‌پذير نيست، و از ميان رفتن اين دو پيوند، و حتى ضعف و كمبود آن، مايه هزاران بدبختى و ناراحتى و اضطراب اجتماعى است. [1]

[مَور:]

«تَمُورُ السَّمآءُ مَوْراً»

«مَور» (بر وزن قول)، در لغت به معانى مختلفى آمده است، «راغب» در «مفردات» مى‌گويد: «مور» به معناى جريان سريع است، و نيز مى‌گويد: گرد و غبارى را كه باد به هر سو مى‌برد، «مور» مى‌گويند.

در «لسان العرب» نيز آمده كه، «مور» به معناى حركت و رفت و آمد است، به معناى موج و سرعت نيز آمده، بعضى نيز «مور» را به حركت دورانى تفسير كرده‌اند. از مجموع اين تفسيرها استفاده مى‌شود كه، «مور» همان حركت سريع و دورانى و توأم با رفت و آمد، اضطراب و تموج است. [2]

[مَوْرُود:]

«وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ»

«مَوْرُود» از مادّه‌ «وُرود» به معناى آبى است كه بر آن وارد مى‌شوند (اسم مفعول است). [3]

[موريات:]

«فَالْمُورِياتِ قَدْحاً»

«موريات» جمع‌ «موريه» از مادّه‌ «ايراء» به معناى آتش افروختن است. [4]

[مَوْزُون:]

«كُلِّ شَيْ‌ءٍ مَّوْزُونٍ»

«مَوْزُون» در اصل از مادّه‌ «وَزْن» به معناى شناسايى اندازه هر چيز گرفته شده است و اشاره به حساب دقيق و نظم شگرف و اندازه‌هاى متناسب در همه اجزاى گياهان است كه هر يك از آنها بلكه هر يك از اجزاء آنها از ساقه، شاخه، برگ، گلبرگ، تخم و ميوه حساب و كتاب معينى دارد. [5]

[1]. روم، آيه 21 (ج 16، ص 414)

[2]. طور، آيه 9 (ج 22، ص 430)

[3]. هود، آيه 98 (ج 9، ص 272)

[4]. عاديات، آيه 2 (ج 27، ص 266)

[5]. حجر، آيه 19 (ج 11، ص 69)