«بَيْنَهُمْ» به معناى در ميان آنها است. [1]

[بُيُوت:]

«مِّنْ بُيُوتِكُمْ سَكَناً»

«بُيُوت» جمع‌ «بيت» به معناى اطاق يا خانه است، و مادّه «بيتوته» كه اين كلمه از آن گرفته شده است در اصل، به معناى توقف شبانه مى‌باشد، و از آنجا كه انسان از اطاق و خانه خود، بيشتر براى آرامش در شب استفاده مى‌كند، كلمه‌ «بيت» به آن اطلاق شده است.

«بيوت» در سوره‌ «نور» به معناى خانه‌ها است ولى در اين كه منظور از آن، چه خانه‌هايى است؟ بعضى از مفسران آن را اشاره به خانه‌هاى يازده‌گانه مى‌دانند. بعضى ديگر آن را مخصوص مساجد دانسته‌اند.

ولى پيدا است آيه مطلق است و همه خانه‌ها را شامل مى‌شود، اعم از خانه‌هاى يازده‌گانه‌اى كه انسان براى صرف طعام وارد آن مى‌شود، و يا غير آن از خانه‌هاى دوستان و خويشاوندان يا غير آنها؛ زيرا هيچ دليلى بر تقييد مفهوم وسيع آيه نيست. [2]

[1]. اسراء، آيه 53 (ج 12، ص 181)

[2]. نحل، آيه 80 (ج 11، ص 374)؛ نور، آيه 61 (ج 14، ص 589)