اسم الکتاب : صحیفه سجادیه المؤلف : حسین انصاریان الجزء : 1 صفحة : 176
اَعْمالٍ مُرْدِيَةٍ، حَتّى اِذا قارَفْتُ مَعْصِيَتَكَ، وَ اسْتَوْجَبْتُ بزرگ تباهكننده به سوى تو گريختم، تا چون دچار معصيت تو شدم، و بر اثر كوشش
بِسُوءِ سَعْيى سَخَطَتَكَ، فَتَلَ عَنّى عِذارَ غَدْرِهِ، وَ تَلَقّانى زشتم مستحق خشم تو گشتم، عنان حيله و تزوير خود را از من بازگردانيد، و با كلمه كفر خود
بِكَلِمَةِ كُفْرِهِ، وَ تَوَلَّى الْبَرآئَةَ مِنّى، وَ اَدْبَرَ مُوَلِّياً عَنّى، با من روبرو شد، و از من بيزارى جست، و به من پشت كرده به راه افتاد،
فَاَصْحَرَنى لِغَضَبِكَ فَريداً، وَ اَخْرَجَنى اِلى فِنآءِ نَقِمَتِكَ و مرا در معرض خشم تو تنها گذاشت، و در عرصهگاه انتقام تو
طَريداً، لاشَفيعٌ يَشْفَعُ لىاِلَيْكَ، وَ لا خَفيرٌ يُؤْمِنُنى عَلَيْكَ، رها ساخت، نه كسى از من به درگاهت شفاعت كند، و نه پناه دهندهاى در برابرت امانم دهد،
وَ لا حِصْنٌ يَحْجُبُنى عَنْكَ، وَ لا مَلاذٌ اَلْجَاُ اِلَيْهِ مِنْكَ. فَهذا و نه هيچ دژ استوارى مرا از تو مانع نگردد، و نه پناهگاهى هست كه از تو به آن پناه برم. اينك در
مَقامُ الْعآئِذِ بِكَ، وَ مَحَلُّ الْمُعْتَرِفِ لَكَ، فَلايَضيقَنَّ عَنّى مقام پناهآورنده به تو، و اقرار كننده به گناه ايستادهام، پس مباد كه فضل تو از من
فَضلکَ, وَلايَقصرَن دوني عَفوکَ, وَلااکن اَخيَبَ عٍبادٍکَ تنگي گيرد, و عفو و بخششت از من كوتاه آيد، و مباد كه من زيانمندترين بندگان
التّآئِبينَ، وَ لا اَقْنَطَ وُفُودِكَ الْامِلينَ، وَ اغْفِرْ لى، اِنَّكَ توبهكارت، و نااميدترين كسانى باشم كه بر خوان نعمتت نشستهاند، و مرا بيامرز، كه تو
اسم الکتاب : صحیفه سجادیه المؤلف : حسین انصاریان الجزء : 1 صفحة : 176