اسم الکتاب : صحیفه سجادیه المؤلف : حسین انصاریان الجزء : 1 صفحة : 159
اِلَى الْمُحْتاجِ سَفَهٌ مِنْ رَاْيِهِ، وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ. فَكَمْ قَدْ رَاَيْتُ از محتاج ديگر از سبكرائى و گمراهى عقل اوست. خداوندا، چه بسيار
-يااِلهى- مِنْ اُناسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا، وَ رامُوا الثَّرْوَةَ مردم را ديدهام كه از غير تو عزت خواستند و خوار شدند، و از غير تو ثروت
مِنْ سِواكَ فَافْتَقَرُوا، وَ حاوَلُوا الْاِرْتِفاعَ فَاتَّضَعُوا، فَصَحَّ طلبيدند و تهيدست گشتند، و در طلب بلندى و مقام برآمدند و پست شدند، پس انسان دورانديش
بِمُعايَنَةِ اَمْثالِهِمْ حازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبارُهُ، وَ اَرْشَدَهُ اِلى طَريقِ بهديدن امثال ايشان بر راه درست رود و پندگيرى او مايه توفيق او شود، و اين انتخاب او را به راه
صَوابِهِ اخْتِيارُهُ. فَاَنْتَ يا مَوْلاىَ دُونَ كُلِّ مَسْئُولٍ مَوْضِعُ صواب رهنمون گردد. پس اى مولاى من مرجع خواهش من تويى نه هيچ
مَسْئَلَتى، وَ دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍاِلَيْهِ وَلِىُّ حاجَتى، اَنْتَ مسئول ديگر، و برآورنده نيازم تويى نه هيچ مطلوباليه ديگر، پيش از آنكه
الْمَخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتى، لايَشْرَكُكَ اَحَدٌ فى كسى را بخوانم تو را مىخوانم و بس، احدى در چشمانداز اميد من با تو
رَجآئى، وَ لايَتَّفِقُ اَحَدٌ مَعَكَ فى دُعآئى، وَ لايَنْظِمُهُ وَ اِيّاكَ شريك نيست، و هيچ كس در دعاى من با تو همراه نيست، و نداى من او و تو را با هم
نِدآئى.لَكَ -يااِلهى-وَحْدانِيَّةُالْعَدَدِ، وَمَلَكَةُالْقُدْرَةِ الصَّمَدِ، در برنمىگيرد. الهى، تنها توراست وحدانيت و يگانگى، و ملكه قدرت بىنياز،
اسم الکتاب : صحیفه سجادیه المؤلف : حسین انصاریان الجزء : 1 صفحة : 159