اين است كه حوزههاى فقاهت بايد آوردگاه تحقيق در مسائل مستحدثه باشد و پرسشهاى نوپيدا را نه تنها از دانش فقه و پيروى از انظار فقيهان سلف كه از متن دين و مجموعه انديشه دينى، پاسخى در خور دهند تا رسالتى را كه در قرآن و حديث از فقيهان خواسته شدهاست، نيك به انجام رسانند. چه، تفاوت است ميان «فقه اصطلاحى» و معناى «فقه» در قرآن و حديث. فقيه اصطلاحى بر كسانى كه فارغ از برخى ديگر دانشهاى اسلامى، دانش فقه را آموختهاند و در آن صاحب نظر شدهاند نيز، گفته مىشود ولى فقيه در روايات شيعى، «وارث انبياء است» و افزون بر صاحب نظرى در فقه، فهم روح دين و بصيرتى برخاسته از تقوا و خشيت الهى، مىطلبد. آية اللّه العظمى خامنهاى با اين نگاه و از اين زاويه با اشراف بر نيازهاى جامعه امروز ما، بحثهايى را در فقه اسلامى با عنوان «سلسلة بحوث في فقه الحكم الاسلامى» تدريس و تدوين كردهاند. در شمارههاى گذشته «حكم فقهى صابئان» آمده است. در اين شماره «ترك مخاصمه و آتش بس» با توجّه به مفهوم صلح و جنگ در روزگار ما، از همان سلسله بحثهاى فقهى، پيش روى ماست. چون بحث پيوسته بود ناگزير، همه آن را آوردهايم و اين با مباحث تخصّصى و فنّى همسازتراست. اميد آنكه در شمارههاى آينده مباحثى ديگر را از آن فقيه ژرف انديش و جامعنگر، شاهد باشيم.