سخنراني کند. آن روزها اين افراد محبوبيتي هم در ميان مردم داشتند. شهيد مطهري با آن بينش سياسي دقيق در واپسين لحظات از اجراي اين برنامه جلوگيري کرد.[1]

با ورود امام به تهران و استقرار ايشان در مدرسه رفاه، استاد مطهري به منزله مرزباني بيدار و دلاور آنجا حضور داشت. در واقع بيت امام را شهيد مطهري اداره مي‌کرد و مراقب بود که مبادا عناصر ناسالم، يا اعضاي گروهک‌ها با نفوذ به داخل، اخلال يا سوء‌استفاده کنند.[2]

استاد مطهري پس از پيروزي انقلاب اسلامي براي تثبيت و استقرار نظامي اسلامي، فعاليت‌هايي ارزنده‌ انجام داد و مهم‌ترين و مورد اعتمادترين مشاور امام خميني(رحمه الله) بود. او علاوه بر شرکت در جلسات شوراي انقلاب و ارائه پيشنهاد‌هاي سودمند به رهبري انقلاب، بيشترين وقت خود را صرف تبيين حکومت و انقلاب اسلامي کرد.

شب‌پرستان کوردل

گروه فرقان دين را از سياست جدا مي‌دانستند. آنان افکاري مانند منافقين داشتند و به آنان القا شده بود که روحانيان موجود مرتجع‌اند؛ مي‌خواهند کشور را به قرون وسطا بازگردانند؛ پايگاه طبقاتي دارند و در واقع همان مسائلي را مطرح مي‌کردند که مارکسيست‌ها مي‌گفتند. البته آنان نمي‌توانستند تجزيه و تحليلي درست بکنند، زيرا اين افکار از خودشان نبود و در پي ترقي تقليدي بودند. منافقين افکاري مارکسيستي را با لباس مذهب به آنان تزريق مي‌کردند.[3]