امام با دم مسيحايي خود اين توان روحي را در ميان امت مسلمان پديد آورد و آنان را احيا کرد و به قشرهاي گوناگون سرزمين‌هاي اسلامي هويت، عزت و کرامت بخشيد. با اين همه، اگرچه نقش رهبري انقلاب ويژه امام است، او به‌تنهايي نمي‌توانست اين کار را به انجام رساند و ياورانش نيز بسيار مؤثر بودند. قدرت امام از حضرت علي، حسن و حسين(عليهم السلام) بالاتر نبود؛ اما آن بزرگان هم به مدد نيروهاي مؤمن و اصحاب فداکار توانستند بر دشمن چيره شوند. خداوند متعال مقدر فرمود ياراني نصيب امام خميني(رحمه الله) شود که مباني فکري انقلاب را در ميان مردم زنده کنند تا زيربناي اعتقادي اين نهضت را بشناسند؛ باور کنند و در عمل صداقت و پاکي رهبران را ببينند و ايمان بياورند که آنان به‌راستي خيرشان را مي‌خواهند. اين درخت مبارک و اين شجره طيبه نياز به آبياري داشت. به‌تحقيق مي‌توان گفت پس از امام خميني(رحمه الله) هيچ‌کس به اندازه شهيد مطهري در تقويت مباني فکري و اعتقادي اين انقلاب مؤثر نبود.[1] درست است که زندگي او پس از انقلاب طولي نکشيد، اما زحماتي که در طول ساليان متمادي

    اين باور را چه کساني به وجود آوردند؟ جز همان متفکران اسلامي که بيش از پانزده سال در گسترش انديشه نوين اسلامي تلاش کردند، که خود مرحوم مطهري از اين قبيل بود. مرحوم مطهري جزء کساني است که قبل از شروع مبارزات، در اين ميدان نقش مهمي داشته است. مرحوم مطهري نه‌تنها در پيروزي انقلاب، بلکه در به وجود آوردن اين انقلاب نقش مؤثر داشته است. همچنين آقاي مطهري در زمينه حراست از مرزهاي ايدئولوژيک و خط نه شرقي و نه غربي و به خصوص التقاط‌زدايي از انديشه اسلامي بي‌نظير بود.

    آثار استاد شهيد مطهري مبناي فکري نظام اسلامي ايران است. ديگران به مقدمات اين انقلاب خيلي کمک کردند، ولي افکار آنها در ساخت نظام جمهوري اسلامي ايران نقش آنچناني نداشته است. آنچه که متون اسلام را بيان مي‌کرده است، نظرات و افکار شهيد مطهري بوده و ما اگر بخواهيم اين نظام در ذهن مردم عمق پيدا کند و حرکات انقلابي اين مردم همچنان ادامه يابد بايستي افکار شهيد مطهري در ميان مردم رواج يابد». (استاد در کلام رهبر، گرد‌آوري مجتبي پيرهادي، ص 24 ـ 25).