اگر گفتيم كه ارزش‌ها، متغير و تابع قرائت‌هاست؛ با اين بيان، از چه معنايى و چه چيزى مى‌شود دفاع كرد؟ زيرا ‌در اين صورت‌ـ دفاع از ارزش‌ها، معناى معقولى نخواهد داشت.

اصول ارزش‌ها، متغير نيست؛ از اين رو قرائت صحيح، همان قرائت امير مؤمنان و امام حسين(عليهما السلام) است؛ همان برداشت علماى بزرگ از صدر اسلام تا به امروز است.

وانگهى، مگر در مسائل قطعى اسلام، جاى اختلاف يا اعمال سليقه است؟ برخى امروز مى‌گويند: «سليقه خودتان را بر مردم تحميل نكنيد». در جواب اين مغالطه، بايد گفت: «دين، چه ربطى به سليقه دارد؟ اگر قرار بود كه دين تابع سليقه من و شما باشد، پس براى چه آمده است؟ چون ما سليقه‌هايمان را داشتيم».

اما اين‌كه اختلاف‌نظر فقها را مؤيدى براى نگرش خودشان مى‌آورند، اين هم درست نيست؛ زيرا مسائل اختلافى، ظنى و متشابهاتى كه در دين وجود دارند نيز،