موضع‌گيرى‌ها و تمام زندگى‌اش. آينه‌اى بود كه نقش حق را راست بنمود. اين تجلى اسلام در وجود وى بود كه او را محبوب آدميان ـ اعم از مسلمان و غير مسلمان و دوست و دشمن ـ كرد. همه شهادت دادند كه در اين قرن، شخصيتى به محبوبيت امام خمينى در عالم ـ ميان مسلمانان و غير مسلمانان ـ مشاهده نشده است. رمز و راز اين بى‌نظيرى را شاهد مشهودان بيان كرده است: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا.[1] خدا اين محبت را در دل‌ها مى‌اندازد.

امام و احياى ابعاد فراموش شده اسلام

ويژگى امام اين نبود كه انديشه و آراى تربيتى ويژه‌اى را به نام خويش ارائه كند. برجستگى وى اين بود كه «ديدگاه‌هاى تربيتى اسلام» را ارائه مى‌كرد. هنر امام اين بود كه نكته‌هاى متروك، مغفول و فراموش شده اسلام را به ياد اندازد؛ آن‌ها را در نظر جامعه آورد و توجّه انسان‌ها را به سوى آن‌ها جلب و جذب كند؛ ولى آنچه مى‌خواست مردم را به آن جذب كند، اسلام بود نه خودش؛ زيرا كه او، خودى نمى‌ديد. در اين زمينه، سخن‌ها مى‌توان گفت كه از حوصله اين مقال و مقام بيرون است.[2]

پيش از امام، در جامعه ما نكته‌هايى از اسلام ـ در همه جنبه‌ها ـ از ديده‌ها دور