را كشف كرده‌اند و بناست راه ساخت و شيوه استفاده از اين دارو را در نسخه‌اى براى ما بفرستند. اين بيمارى، بسيار خطرناك و لاعلاج است و اگر كسى مبتلا شود، حاضر است تمام ثروتش را بدهد تا بهبود بيابد‌؛ ولى هيچ راهى نيست، تنها خبرى رسيده كه بناست يك چنين چيزى بيايد. اگر فردا به شما اطلاع دادند كه اين نسخه درمان از يك سياره ديگرى به زمين رسيده و در يكى از خانه‌هاى اين شهر افتاده است، مردم چه كار مى‌كنند؟ درست تصور كنيد. بدون شك نه‌تنها مردم آن شهر بلكه همه مردم هندوستان و هركس ديگرى كه از اين واقعه اطلاع بيابد، با سر و دست مى‌شتابد تا زودتر اين نسخه را پيدا كند. هيچ كس به اين نمى‌انديشد كه مثلا راه طولانى است هوا گرم است مشكلات دارد با چه وسيله‌اى بايد رفت اين نسخه با چه زبانى نوشته شده، چگونه بايد الفباى آن را كشف كرد، چگونه بايد مواد اوليه‌اش را تهيه كرد؟ همه مى‌دوند تا زودتر آن را به دست بياورند و استفاده كنند. در صورتى كه حداكثر كار اين دارو اين است كه چند روز ديگر به حيات اين آدم بر روى كره زمين كمك مى‌كند. فرض كنيد اگر پنجاه سال عمر داشت، مى‌شود هفتاد سال، هشتاد سال، صد سال، اين عمر ارزش اين را دارد كه آدم براى كشف اين دارو همه زندگى‌اش را خرج كند، سختى‌ها را تحمل كند تا آن را به دست بياورد؟ خداى