شناخت، بينش و نگرش انسان‌ها است؛ و عامل ديگر با عمل و فعاليت انسان در ارتباط است. شناخت صحيح و اراده قوي دو عاملي هستند كه حركت و بالندگي فرد و جامعه اسلامي به آن بستگي دارد. از اين رو بايد شناخت حقايق، عميق‌تر و گسترده‌تر شود و اراده افراد براي تحقق بخشيدن به آرمان‌ها تقويت شود.

سعادت و كمال فرد و جامعه به علم و عمل بستگي دارد؛ اين دو در مسايل فردي و اجتماعي همانند دو بالي هستند كه براي بالندگي و رشدْ ضروري است و هر كدام از آن دو ضعيف شود، پرواز به سوي سعادتْ ناممكن مي‌شود. كساني كه فقط در جهت كسب علم تلاش كردند و قدمي در اصلاح خويش برنداشتند،‌ مشكلات بسياري را براي جامعه بوجود آوردند كه نمونه‌هاي آن را مي‌توان در كشور مشاهده كرد.

علاوه بر كسب علم، خودسازي، تقويت اراده و انگيزه براي حركت نيرومند بسيجي در عرصه‌هاي مختلفْ ضروري است. در دوران جنگ زمينه براي خودسازي فراهم بود زيرا فضاي حاكم بر جامعه، فضاي ايثار و شهادت بود، وقتي پيكرهاي پاك شهدا تشييع مي‌شد، فضاي جامعه را عطرآگين مي‌كرد و همه را تحت تأثير قرار مي‌داد. جلسات زيارت عاشورا، دعاهاي توسل و شب‌زنده‌داري‌ها زمينه را براي خودسازي جوان‌ها فراهم مي‌كرد و آثار و بركات شگفت‌انگيزي در پي داشت كه در طول تاريخْ كم‌نظير و شايد