جهان بشناسند و به اهميت وظايف خود پى ببرند اگر كوتاهى شود معذور نخواهند بود، چراكه در مقابل سيل درخواستهايى قرار گرفته اند كه از اطراف دنيا خواستار معرفى اسلامند.

كشورهاى اسلامى، با وجود برخوردارى از دهها ميليون مسلمان و شيعه، در آرزوى داشتن حتى يك روحانى هستند ولى بدو دسترسى ندارند. بعضى كشورها، با وجود مسلمانان بسيار از نعمت وجود روحانيت و حوزه محرومند و خواهانند كه افرادى نيازهاى فرهنگى آنها را تأمين كنند.

با اين وضعيت، زمينه بسيار مناسبى در ساير كشورها براى ترويج تشيع وجود دارد ولى ما متأسفانه در آنجا مبلّغ و حتى كتابى كه مناسب حال آنها باشد نداريم. در سنگاپور، گروهى از شيعيان، كه از تجار سرشناس و معروف بودند، مدارس كوچكى تأسيس كرده بودند و به فرزندان خود تعليمات دينى مى دادند. از آنها سؤال شد كه آيا شما از ابتدا داراى اين مذهب بوده ايد؟ گفتند: نه، ما ابتدا وهابى بوديم سپس شيعه شديم. سؤال شد: چه كسى شما را راهنمايى كرد؟ گفتند: هيچ كس، بلكه علاقه به امام خمينى(قدس سره) ما را به اين مذهب رهنمون شد.

در سفرى كه به اندونزى رفته بوديم، شنيديم كه در شهرى به نام «باندونگ»، كه از يك نظر دومين شهر آنجاست، در مدرسه اى دينى براى خواهران و برادران برنامه هايى وجود دارد. از ما نيز دعوت شد كه براى سخنرانى به آنجا برويم. در آنجا مشاهده كرديم كه مدرسه را به نام شهيد مطهرى(رحمه الله) نامگذارى كرده اند و حتى كاشيكارى سر در آن مدرسه نيز ساخت ايران بود.

در نظر آنها ايران بسان يك بهشت است كه بايد از نعمتهاى معنوى آن برخوردار شد و اين از بركات انقلاب اسلامى است.