است. اديان قبل از اسلام نيز طالب سعادت بشر بودند اما مورد تحريف واقع شدند و حقايق آنها به مردم زمانهاى بعد نرسيد و حتى اگر باقى هم مى ماندند درجه كمال آنها از اسلام كمتر بود. در اين زمان، تنها دينى كه مى تواند ما را به سعادت دنيا و آخرت برساند اسلام است. اين، براى ما، اصلى مسلّم است و نيازى به توضيح و اثبات ندارد.

اگر بخواهيم به سعادت دنيا و آخرت نايل شويم، كه چنين است و جز اين نمى تواند باشد (و انسان مفطور و مجبول است به اينكه سعادت خود را بخواهد) بايد اسلام را بشناسيم.

جـ اصالت اسلام

اسلام دينى است كه خدا آن را به پيامبرش(صلى الله عليه وآله وسلم) وحى كرده و او با ضمانت خداوند براى ما تفسير كرده و حق تفسير آن را از طرف خدا به امامان معصوم(عليهم السلام)نيز واگذار كرده است. اسلام چيزى نيست كه روشنفكران يا دانشمندان درست كرده باشند، گرچه ممكن است كسانى اين گونه فكر كنند. برخى از مادّيين مى گويند كه پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) يك نابغه بود و فكر بلندى داشت، صغرى و كبرى را از كتابهاى ديگر جمع كرد و به اسم اسلام معرفى نمود. ما اين اعتقاد را نداريم. به اعتقاد ما، پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) حتى يك كلمه، به اسلام اضافه يا از آن كم نكرد. اسلام آن است كه اين گونه باشد. اگر، العياذ بالله، پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) يا اميرالمؤمنين(عليه السلام) يا يكى ديگر از ائمه(عليه السلام)حتى يك كلمه از پيش خود به اسلام اضافه كرده بودند ما آن را جزو اسلام نمى دانستيم، مگر آنكه خدا فرموده يا به آنها وحى يا الهام كرده باشد.