اشاره شد حتى استدلال به قرآن را نيز قبول ندارند، هم صداقت قرآن را زير سؤال مى برند و هم فهم آن را. پس وظيفه علما و روحانيون ايجاب مى كند كه نخست در فراگيرى علوم اسلامى و دانشهاى مربوط به آن بكوشند و سپس براى نشر و تبليغ معارف اسلامى تلاش كنند».

علما بايد وارد جامعه شده و مبانى كتاب و سنت را به طور صحيح به مردم بشناسانند. قرآن كريم براى همه انسانها نازل شده است و به افرادى كه در يك منطقه جغرافيايى يا در يك مقطع زمانى زندگى مى كنند اختصاص ندارد. اسلام به صورت غيبى و خارق العاده نيز گسترش پيدا نمى كند و گسترش آن به دست خود انسانها انجام مى گيرد. اگر بنا نبود كه انسانها خود براى نشر و گسترش اسلام تلاش كنند و قرار بود كه اسلام از طريق اعجاز گسترش پيدا كند اين اعجاز در زمان پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و ائمه معصومين(عليهم السلام)صورت مى گرفت. بنابراين، رسالت انتشار اسلام بر عهده روحانيت و حوزه هاى علميّه است. همچنين روحانيون موظفند كه از انحراف عقيدتى مسلمانان جلوگيرى كنند و نبايد در اين راه از هيچ قدرتى بهراسند.

در بين مردم، بايد كسانى وجود داشته باشند كه بتوانند شبهات مخالفان را پاسخ داده و از دين مردم محافظت كنند. برخى مى گويند: روحانيت متولّى دين مردم نيست ولى واقعيت غير از آن است و «روحانيت موظف است كه نگذارد مردم كافر شوند و بايد نسبت به تديّن مردم احساس مسؤوليت كند»[1] چون مكتب اسلام افراد را مسؤول بار

[1] اين سخن مرد بزرگوار، آقاى حائرى، است. وى صاحب برخى كرامات است و تشرّفاتى نيز از ايشان به حضور حضرت ولىّ عصر(عليه السلام) نقل شده است. استاد بنده نقل كردند بود كه او در اواخر عمر خود بسيار مى گريسته است. از وى پرسيده بودند كه سبب گريه و اندوه شما چيست؟ فرموده بوده است «كه مى ترسم در روز قيامت بگويند مسؤول مسلمان نشدن يهوديان يزد تو هستى چون اگر رفتار تو درست بود آن يهوديها مسلمان مى شدند».