اين را مي‌دانستند كه به تمام معنا كسي مثل حضرت امير(عليه السلام) نمي‌تواند باشد؛ لكن نمونه را كه بايد نزديك به يك همچو وضعي باشد از حكومتها تا آخر تعيين فرمودند.[1]

فراست در تحليل مسائل سياسي و اجتماعي

هوشمندي و تيزبيني امام‌ خميني در زمينه سياست داخلي و نيز معادلات سياسي بين‌المللي، و درك آبشخور حركتها يا توطئه‌هاي سياسي و كشف راههاي مقابله با آنها، از ويژگيهاي خدادادي ايشان است: إتَّقُوا فَراسة‌ المؤمن، فَاِنَّهُ يَنظر بنور الله عَزَّ و جَل؛[2] «از فراست مؤمن بپرهيزيد؛ چراكه او به وسيله نور خداوند مي‌بيند».

وارستگي از خود و دين مداري

سيرة فردي و منش اجتماعي و سياسيِ بنيان‌گذار جمهوري اسلامي ايران، حكايت از آن دارد كه ايشان بر نفس خويش غلبه يافته و اسلام‌خواهي و اداي تكليف الهي را تنها هدف زندگي خود دانسته است.

بخشي از نامة‌ امام خميني(رحمه الله) به يكي از علماي يزد (مرحوم وزيري يزدي) كه از ايشان تقاضاي موعظه كرده بود، شاهد اين مدعاست:

قال الله تعالي: قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَي وَفُرَادَى.[3]

خداي تعالي در اين كلام شريف، از سرمنزل تاريك طبيعت تا منتهاي سير انسانيت را بيان كرده، و بهترين موعظه‌هايي است كه خداوند از ميان