و براى منافع دنيايى آنان ايجاد خطر كند ديگر آزاد نيست و اين‌چنين آن را با صاحبانش مى‌سوزانند و خاكستر مى‌كنند. كيست كه نداند در نسل‌كشى فاجعه‌آميز چند ساله در بوسنى، دست دولت‌هاى غربى و آمريكا در كار بود و دليل اصلى آن نيز چيزى جز احساس خطر آنان از رشد و گسترش تفكر و «عقيده اسلامى» در قلب اروپا نبود؟

10. بهداشت فكرى، مهم‌تر از بهداشت جسمى

در هر حال از منظر دولت و سياست غربى آن جا كه مسأله‌اى با مصالح معنوى انسان‌ها سر و كار داشته باشد اهميتى ندارد؛ چون اصلا آنان چيزى به نام مصالح معنوى نمى‌شناسند. آنان اعتقادى به آخرت و روح مجرد و حيات ابدى ندارند و زندگى انسان را در همين دنيا و لذت‌هاى مادى خلاصه مى‌بينند. كسى كه چنين ديدگاهى دارد طبيعى است كه براى گمراه شدن مردم و تباه شدن دين و ايمان آنها دل نمى‌سوزاند.

اما كسانى كه انسانيت انسان را به روح او مى‌دانند و بدن را فقط مرْكَب و ابزارى براى تكامل روح مى‌بينند حيات حقيقى انسان را حيات ابدى و آخرتى او مى‌دانند. زندگى دنيا از نظر اينان چيزى جز يك منزل موقتى و مقدماتى براى آخرت نيست. به همين دليل دغدغه‌اى كه اينان نسبت به مصالح معنوى بشر دارند بسيار بيشتر از نگرانى آنها در مورد مسايل بهداشتى بشر است. اگر براى حفظ بهداشت جامعه‌اى گاه لازم است ميليون و ميلياردها دلار ضرر را متحمل شد و چند ميليون رأس گاو را نابود كرد كه نكند چند رأس آنها مبتلا به جنون گاوى باشند، چرا براى حفظ بهداشت معنوى و دين و ايمان مردم و جامعه نبايد هزينه كرد؟ همان‌طور كه با صِرف احتمال وجود ويروس مادى، به حكم عقل مى‌توان و بايد وارد عمل شد و محدوديت و منع ايجاد كرد، با خطر ابتلا به عقايد فاسد نيز به حكم عقل مى‌توان و بايد مبارزه كرد.

بر اين اساس است كه اسلام مى‌گويد دولت حق دارد و بلكه بالاتر، وظيفه دارد جلوى ويروس عقايد فاسد را بگيرد و مانع انتشار و شيوع آن در جامعه شود. در اصل جواز ايجاد ممنوعيت و محدوديت به هنگام احتمال خطرهاى بزرگ و حساس، بين ما و غرب اختلافى نيست؛ اختلاف در تشخيص و تعريف مصالح است. آنها مصالح را فقط مادى و دنيايى مى‌دانند؛ به همين دليل براى مبارزه با احتمال شيوع بيمارى جنون گاوى ميليون‌ها رأس گاو را