اصلاحات در ايران شده وجود دين است. در كنفرانس برلين كسانى از همين ايران خودمان رفتند و گفتند: بزرگ‌ترين مانع تحقق دموكراسى در ايران اسلام است. در ادبيات سياسى غرب، اصلاحات مساوى با نفى دين است. غرب و غرب‌زدگان وقتى ما را اصلاح‌طلب مى‌دانند و حركت‌هاى سياسى و اجتماعى ما را اصلاح‌طلبانه ارزيابى مى‌كنند كه با دين مبارزه و آن را نفى كنيم. مادامى كه تقيدى به دين و اسلام و ارزش‌هاى اسلامى وجود دارد آنها ما را اصلاح‌طلب نمى‌دانند. البته طبيعتاً چنين اصلاحى از ديدگاه ما «افساد» است؛ ولى به تعبير قرآن: وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُوا فِى الاَْرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ. أَلاَ إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِنْ لاَيَشْعُرُون[1]؛ و چون به آنان گفته شود: «در زمين فساد مكنيد»، مى‌گويند: «ما خود اصلاح‌گريم.» به هوش باشيد كه آنان افسادگرانند، ليكن نمى‌فهمند.

اگر اصلاحات به معناى نفى دين است، اين چيزى جز بازى با الفاظ نيست. از نظر ما دين بزرگ‌ترين نعمتى است كه خداوند به بشر ارزانى داشته است: أَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الاِْسْلاَمَ دِينًا[2]؛ امروز دين خود را برايتان كامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانيدم و اسلام را براى شما برگزيدم. به همين جهت نيز از نظر ما بزرگ‌ترين افسادى كه ممكن است صورت پذيرد نفى دين و ارزش‌هاى دينى است. بنابر اين آنچه از ديدگاه غربيان اصلاحات ناميده مى‌شود به نظر ما عين افساد است.

به هر حال ما امروزه با چنين فرهنگى مواجه هستيم و با موج «جهانى شدن» كه اين روزها به راه افتاده است خطر غلبه چنين فرهنگى و سقوط ارزش‌هاى دينى روز به روز بيشتر مى‌شود. بحمدالله در جامعه اسلامى ما به بركت خون‌هاى پاك شهدا از صدر اسلام تاكنون و به لطف ادعيه زاكيه حضرت ولىّ عصر امام زمان(عليه السلام) هم‌چنان دين و ارزش‌هاى اسلامى زنده و برقرار مانده و ان‌شاءالله از اين پس نيز خواهد ماند. اما در هر حال بايد متوجه باشيم كه دشمنان اسلام خواب‌هاى آشفته‌اى براى ما ديده‌اند و شبانه‌روز در تلاشند تا با روش‌ها و ابزارهاى مختلف، اسلام و ارزش‌ها را در اين مملكت كم‌رنگ كنند.

6. تساهل و تسامح، ويران‌گر دين و ارزش‌ها

يكى از خطرناك‌ترين نقشه‌ها و توطئه‌هايى كه در اين راه تدارك ديده‌اند دام «تساهل و تسامح»