مى‌گيرد و حدّ نصاب آن را معين ساخته است؟ گفت: نه. فرمود: مردم چگونه متعلَّق زكات و مقدار آن را بدانند؟ گفت: بايد از پيامبر سؤال كنند. امام صادق(عليه السلام) فرمود: پس در مورد اين‌كه «اُولى الامر» در آيه أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُوْلِى الاَْمْرِ مِنْكُم كيانند، بايد از پيامبر اكرم سؤال شود. طبق نقل روايات، اتفاقاً چنين سؤالى از پيامبر اكرم شده است؛ از جمله جابر بن عبدالله انصارى در مورد «اُولى الامر» از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) سؤال كرد و آن حضرت در پاسخ، اسامى امامان دوازده‌گانه را يك به يك بيان داشتند.

قرآن كريم در صدد بيان تفاصيل احكام نيست. اگر چنين بود دايرة المعارفى عظيم به وجود مى‌آمد كه يادگيرى و حفظ آن براى مردم دشوار بود. حكمت الهى اقتضا مى‌كند كه كليات مسايل در قرآن كريم طرح گردد و تفاصيل آن به وسيله پيامبر بيان گردد.

نتيجه آن كه پس بعضى انسان‌ها مى‌توانند حاكم بر ديگران شوند، و اين در صورتى است كه خدا براى آنان «حق حاكميت» قرار داده باشد؛ مانند: پيامبر اكرم و اولى‌الامر پيامبر نيز مصاديق «اُولى الامر» را به طور دقيق مشخص ساخته است، كه همان ائمه اثنى عشر(عليهم السلام) هستند. آنان نيز همانند پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) داراى حق حاكميت هستند. امامان معصوم(عليهم السلام) نيز وظيفه مسلمانان را در زمان غيبت مشخص ساخته‌اند و آنان را به مراجعه به فقها و اطاعت از آنان امر كرده‌اند.