كار اصلى و اساسى روحانيّت اين است و قرآن كريم نيز در اين خصوص مى‌فرمايد: اگر كسانى كه اهل كتاب و اهل علم هستند، بدعت‌ها را آشكار نكنند و حقايق را روشن نكنند، مشمول لعنت خدا و فرشتگان و همه خلايق قرار خواهند گرفت: «أَولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ.»[1]

پس وظيفه اصلى ما اين است كه فضا را روشن كنيم تا مفاهيم و در نهايت مرز بين اسلام و كفر روشن شود و مشخص شود كه در چه انديشه‌هايى اختلاط و التقاط وجود دارد. چون همين التقاطها و اختلاط بين حق و باطل باعث شد كه حادثه دردناكى چون حادثه عاشورا و قبل از آن جنگها و درگيرى‌هاى اميرمؤمنين (عليه السلام) با مسلمانان به وجود بيايد و اساسا در طول تاريخ همين اختلاطها و التقاطها و ابهامها منشأ مفاسد بسيارى براى جامعه اسلامى گرديده است. تا اين كه مردى از تبار اهل بيت قيام كرد و بسيارى از مفاهيم اسلامى را روشن كرد، مردم نيز او را پذيرفتند و به ندايش لبيك گفتند و انقلاب عظيم اسلامى را در ايران به وجود آوردند.

    بديهى است كه تا جوانان غيورى كه همه چيز خود را فداى اسلام كرده و مى‌كنند وجود دارند، هرگز اجازه نخواهند داد به آرمانهاى اسلام كوچكترين خدشه‌اى وارد شود. بحمدالله مردم مسلمان ما از آگاهى سياسى و اجتماعى بسيار بالايى برخوردار هستند و به وظيفه خود واقف‌اند و مى‌دانند كه چگونه بايد عمل كنند. ما نيامده‌ايم كه وظيفه عملى براى آنها تعيين كنيم، وظيفه ما تنها روشن كردن جوّ فكرى و عقيدتى است. ما فقط مى‌خواهيم روشن كنيم كه مبانى نظرى و عملى اسلامى چيست. مى‌خواهيم بگوييم فرهنگ اسلامى چيست و فرهنگ غربى و الحادى كدام است. مى‌خواهيم به مردم بگوييم كه اومانيسم، سكولاريزم و ليبراليزم

عناصر اصلى فرهگ كفر و الحاد است و در برابر آن خدامحورى، اصالت دين و ولايت فقيه و محدود بودن قانونى فعاليّت انسان در دايره اطاعت از خداى يگانه عناصر اصلى تفكر اسلامى است. اين دو فرهنگ در برابر هم قرار دارند: فرهنگ اول انسان را به آزادى مطلق از همه چيز، حتى آزادى از اطاعت خداوند، دعوت مى‌كند و فرهنگ دوم ما را به اطاعت محض از خداوند دعوت مى‌كند. فرهنگ اول حذف خدا از تفكر و زندگى انسان را وجهه همّت خود ساخته است و فرهنگ دوم سعى در برافراشتن پرچم توحيد و حفظ انديشه يكتاپرستى در زندگى انسان دارد كه همين فرهنگ محور تفكر و انقلاب ماست.