حال وقتى اسلام با اعتقادات شرك‌آميز چنين برخورد قاطعى دارد، چگونه ما مى‌توانيم بگوييم اگر خواستى مسلمان باش و اگر نخواستى بت‌پرست باش و اين دو كيش با هم فرقى ندارند و از شمار صراطهاى مستقيم به سمت يك هدف هستند! بعيد مى‌دانم فرد عاقلى بدون غرض و انگيزه‌هاى باطل اين حرفها را بزند و اساسا چنين چيزى را بپذيرد. به هر حال، التقاط فكرى يكى از آفت‌ها و مشكلات عصر ماست كه بايد به آن توجه داشت و راههاى سالم‌سازى افكار و دستيابى به تفكرى اصيل و ناب را باز شناسى كرد و به كار گرفت.

5. عظمت بندگى خدا و تعارض آن با آزادى مطلق

از جمله انديشه‌ها و نگرشهاى همسو با بحث ما اين است كه كسانى، با الهام از فرهنگ غربى، اصل آزادى را به عنوان بزرگترين ارزش انسانى بطور مطلق مى‌پذيرند و بالاترين ارزش را براى انسان آزادى مى‌دانند. على رغم اين كه خود را پايبند به اسلام، سنّت‌ها و دستورات اسلامى مى‌دانند و ادعاى ديندارى دارند، چنان سرسختانه از اين ارزش غربى حمايت مى‌كنند كه كاسه از آش داغتر شده‌اند؛ بى‌شك اين نوعى التقاط است. اگر بنا باشد كه ما از روى منطق با اين دسته بحث كنيم، بايد بگوييم كه اساس اسلام پرستش خداست:

«وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فِى كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ...»[1]

به سوى هر امّتى پيغمبرى فرستاديم تا به آنها ابلاغ كند كه خداى يكتا را بپرستند واز بت‌ها و طاغوت دورى كنند.

نه تنها اسلام بلكه اساس هر دين آسمانى بندگى خالصانه خداوند است و مگر مى‌توان تصور كرد كه يك صاحب دين و يك مسلمان، يا يهودى و نصرانى غير از اين تلقّى ديگرى از دين الهى داشته باشد. ما معتقديم كه اسلام با ساير اديان توحيدى، بجز در احكامى كه متناسب با مقتضيات زمانى و مكانى صادر شده‌اند، در كليّات و اصول اعتقادى يكسان هستند و اگر در اين زمينه اختلافى مشاهده مى‌شود، بر اثر تحريفى است كه در برخى از اديان الهى صورت گرفته است. پس بالاترين ارزش در اسلام اين است كه انسان بنده خالص خدا باشد؛ حقيقتى كه خداوند در آيات فراوانى از قرآن بيان كرده است از جمله: