برقرار نمىگردد، چرا كه چنين حاكميتى با قهر و غلبه تحقق نمىيابد. انتخابات از نظر ما دو فايده دارد؛ يكى اينكه با برگزارى آن و توجه به آراى مردم، آنها خود را در ايجاد حكومت دينى سهيم خواهند دانست، و در نتيجه بيشتر و بهتر در حمايت از نظامى كه به دست خودشان تحقق يافته، مىكوشند، و آن گاه آرمانهاى مهم حكومت دينى تحقق مىيابد. فايده ديگر اين است كه امام راحل(قدس سره) ـ بنيانگذار اين نظام الهى ـ با تأكيد بر اهميت نقش مردم و آراى آنان مخالفان نظام را خلع سلاح كردند، زيرا آنان با تبليغات مسموم خود قصد داشتند نظام اسلامى را، مستبد جلوه دهند، ولى هنگامى كه آراى مردم در اين نظام مورد احترام و اهتمام باشد، حربه مخالفان از كار خواهد افتاد.
نظامهايى كه مشروعيت خويش را وامدار آراى مردم مىدانند، و به زعم سردمداران آنها هميشه بايد آراى عمومى به نفع آنان باشد، تا مشروعيتشان محفوظ بماند، هيچ گاه با احتمال تغيير در آراء مردم به انتخابات جديد مبادرت نمىكنند، و تا كنون كسى به آنها اشكالى نكرده است با اينكه به نظر مىآيد اين اشكال به صورت جدّى، متوجه آنان است؛ ولى وقتى مشروعيت نظام اسلامى به حكم الهى است ـ نه آراى مردم ـ ضرورتى ندارد كه بهصِرْف اين احتمال ضعيف مسأله انتخابات مجدّد را پيش كشيد.