كيفر كج‌روى‌‌هايشان به حالى مبتلا شده‌‌اند كه قدرت شناخت حقيقت را ندارند و هدايت پيامبر(صلى الله عليه وآله) نيز در آنان تأثيرى نخواهد داشت: سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُون.[1]

اين سخنان اميرالمؤمنين(عليه السلام)، در زمانى بيان گرديده كه بسيارى از صحابيان پيامبر(صلى الله عليه وآله) حضور داشتند و سخنان آن حضرت هنوز در گوششان طنين‌‌انداز بود و على(عليه السلام) باب شهر علم پيامبر(صلى الله عليه وآله) نيز در ميان مردم بود. با اين حال، آن حضرت از گروه تفسيركنندگانِ به رأى مى‌‌نالد كه چگونه كلام خدا را تحريف معنوى كرده و مردم را از شناخت حقايق قرآن بازمى‌‌دارند.[2]