جلسه پنجم

نگاهى به پاره‌‌اى از شيوه‌‌هاى تشكيك در دين

دين‌‌زدايى و شبهه‌‌افكنى نتيجه سياست تساهل و تسامح

در جلسات قبل درباره الگو و سرمشق قراردادن اهل‌‌بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام) و لزوم تأسّى و تبعيت از گفتار، رفتار و روش‌‌هاى عملى ايشان سخن گفتيم. گرچه مباحث از اين دست براى مردم ما حل شده است، اما با توجه به جوّ فرهنگى حاكم بر دنيا و جريان ارزش‌‌زدايى و دين‌‌زدايى كه متأسفانه برخى از اقشار جامعه ما را نيز تحت تأثير قرار داده، ضرورت دارد كه ما عقايد و مبانى فكرى خود را با استدلال‌‌هاى محكم و متقن به اثبات برسانيم تا بدين وسيله، شبهات و تشكيك‌‌ها و مغالطه‌‌ها بى‌‌اثر گردند. به همين منظور، به جهت اهميت مسأله تقليد و تأسّى از بزرگان دين و در جهت پاسخ‌‌گويى به شبهاتى كه به تقليد وارد شده، درباره تقليد صحبت كرديم. اشاره داشتيم كه عده‌‌اى اساساً تقليد و پيروى از ديگران را ناپسند و به عنوان يك ارزش منفى معرفى مى‌‌كنند؛ با اين توجيه كه هر انسانى عقل و قدرت تشخيص دارد و بايد بر اساس فهم و درك خود تصميم بگيرد و انتخاب كند و نبايد تابع ديگران گردد. اگر چنين شبهاتى از سوى افراد جاهل و بر اثر غفلت و يك سونگرى و تاثير پذيرى از برخى القائات شيطانى طرح گردد، پاسخ به آن راحت است و با روشن‌‌گرى، آن شبهات مرتفع مى‌‌گردد. اما اين شبهات با اهداف و انگيزه‌‌هاى شيطانى و با طرح و نقشه حساب شده، جهت تقدس‌‌زدايى و دين‌‌زدايى و در هماهنگى كامل با عوامل استكبار و