انگيزه پيروى كوركورانه از فرهنگ غربى

امروزه اگر اجازه مى‌‌دهند كه ارزش‌‌هاى اروپايى و آمريكايى ـ كه نه از سوى عقل تجويز شده‌‌اند و نه خداوند آنها را تأييد كرده ـ در كشورهاى اسلامى و حتى در كشور ما ترويج گردد، تنها از آن روست كه مى‌‌خواهند روابط دوستانه با دولت‌‌هاى غربى برقرار بماند و اروپايى‌‌ها و غربى‌‌ها از ما خوششان بيايد و بازار مشترك اروپا ما را تأييد كند. ما از اين طريق مى‌‌خواهيم كه روابط سياسى خود را با آن كشورها گسترش بخشيم و مثلا سفير يا وزير امور خارجه آلمان و يا انگلستان از ما تعريف كنند و صندوق بين‌‌الملل پول هم به ما اعتبار بدهد. چنين روى‌‌كردى كه ناشى از ذلت و زبونى در برابر كشورهاى توسعه يافته است و در جهت كسب آبرو و عزت در پرتو عمل به خواست آنهاست، از نظر خداوند محكوم و مطرود مى‌‌باشد و مصداق بارز فرموده خداوند است كه: وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّهِ ءَالِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا؛[1] و به جاى خدا، معبودهايى اختيار كردند تا براى آنان [مايه]عزت باشند.[2]

كرنش برخى در برابر بت‌‌ها، از آن جهت بود كه اگر آنها با ساير بت‌‌پرست‌‌ها همراه نمى‌‌گشتند، احساس سرشكستگى و ذلت مى‌‌كردند و براى اينكه نظر آنها را جلب كنند و آبرويى كسب كنند، با آنان همراه مى‌‌شدند. چنان كه برخى از شخصيت‌‌هاى مسلمان وقتى به عنوان توريست به كشورى مى‌‌روند كه مردم آن