بكوشيم رفتار و كردارمان را هماهنگ با رفتار و كردار ايشان كنيم. در اينجا ما شيعيان امتياز ويژه‌‌اى بر ساير فرق اسلامى داريم و آن اينكه به جز وجود مقدس پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)كه الگوى معصومى براى ماست و همه حركات و سكنات ايشان براى ما قابل اقتباس و تقليد است، ائمه معصومين و فاطمه زهرا(عليهم السلام)نيز الگوهاى معصوم و شايسته‌‌اى براى ما هستند و ما مى‌‌توانيم رفتار آنها را سرمشق خود قرار دهيم. بنابراين، خداوند متعال با نعمت وجود ائمه معصومين(عليهم السلام)و توفيق پيروى و تبعيت از ايشان نعمتش را بر ما كامل گردانده است.

بهترين راه‌‌كار و شيوه براى استفاده از اين نعمت‌‌هاى الهى؛ يعنى بهره‌‌گيرى از مقام تربيتى پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) كه خداوند به ايشان عنايت فرموده و هم‌‌چنين مقام تربيتى ائمه معصومين، عملى ساختن و ارائه رفتار آن حضرات است. ابتدا سعى كنيم رفتار آن حضرات را در ساحت‌‌هاى گوناگون به تفصيل شناسايى كنيم، پس از آن بكوشيم كه در ابعاد گوناگون زندگى خود به آن رفتار كه تفصيلا براى ما شناسايى شده‌‌اند اقتدا كنيم. البته متوجه باشيم كه در مقام تقليد و اقتداى به اين الگوهاى معصوم و شايسته، گاهى بدخواهان شبهه‌‌هايى را مطرح مى‌‌كنند و قبل از هر كار، ما بايد بكوشيم كه آن شبهه‌‌ها را از ذهن خود دور كنيم و نگذاريم كه آن شبهه‌‌ها ما را از آن الگوهاى متعالى محروم سازند. بر اين اساس، و براى رفع پاره‌‌اى از شبهات، بحثى را درباره مسأله الگو گزينى و اقتداى به ديگران ارائه مى‌‌دهيم:

قرآن و پيروى از هدايت‌‌يافتگان

توجه به اين نكته ضرورى است كه واژه «الگو» كه در فرهنگ عمومى ما رايج گشته، واژه‌‌اى عربى و اسلامى نيست. آنچه در قرآن ذكر شده و در فرهنگ اسلامى شايع است، واژه «اسوه» و «اقتدا» است كه از ريشه كلمه دوم، واژه «قدوه» در فرهنگ اسلامى نيز شايع مى‌‌باشد و در روايات نيز ذكرى از آن آمده