مى نوشانند كه لذّت و نشاط زايد الوصفى مىبخشد و هيچ گونه آفتى ندارد1. و از انواع ميوه ها و گوشت مرغان، تناول مىكنند2 و از مصاحبت همسران زيبا و مهربان و ناآلوده بهره مىبرند3. و از همه بالاتر، از نعمت روحى رضوان الهى برخوردار مىشوند4 و لطفهايى را از پروردگارشان دريافت مىدارند كه ايشان را غرق سرور مىسازد و هيچ كس نمىتواند تصوّرى از مرتبه آن سرور، داشته باشد5. و اين سعادت بى مانند و نعمتهاى وصف ناشدنى و رحمت و رضوان و قرب الهى براى هميشه ادامه خواهد يافت6 و پايانى نخواهد داشت7.
دوزخ
دوزخ، جايگاه كافران و منافقاتى است كه هيچ نور ايمانى در دلهايشان وجود ندارد8، و گنجايش آن، چنان است كه پس از در برگرفتن همه تبهكاران، باز هم «هل من مزيد» مىگويند9! سراسر آتش است و آتش، عذاب است و عذاب!!
شعله هاى آتش از هر سو زبانه مىكشد و صداى گوش خراش و خشم آلود آنها بر وحشت و