نهايت خشنودى را دارند: رَضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ. در نهايت مى‌فرمايد: اينان حزب اللّه هستند و فلاح و رستگارى براى آنان خواهد بود: أُولئِكَ حِزْبُ اللّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.

از مطالعه و تطبيق اين دو آيه (56 مائده و 22 مجادله) به خوبى به دست مى‌آيد كه اهل بيت(عليهم السلام) مصداق تام و كامل «حزب الله» هستند. بالاترين مراتب رستگارى از آنِ ايشان است و علاوه بر آن، در اين دنيا همواره مورد تأييد خداوند هستند: وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوح مِنْهُ. اگر ادعا كنيم اين گونه تأييد الهى (تأييد بِرُوح مِنْهُ) بزرگ ترين نعمت الهى در اين دنيا است، سخنى به گزاف نگفته ايم. در اين عالم نعمت‌هاى فراوانى وجود دارد كه همه انسان‌ها اعمّ از مؤمن و كافر در آن شريكند؛ مثل: حيات، عقل، سلامتى، خوراك، پوشاك و مسكن. اما در اين ميان نعمت‌هايى نيز وجود دارد كه مختص كسانى است كه از عقل خود به درستى استفاده كنند. اگر انسانى از عقل خود به درستى استفاده كند خداوند بر نورانيت عقلش مى‌افزايد. نعمت هدايت در ابتدا در اختيار همگان است، اما تنها كسانى كه اهل تقوا هستند از اين نعمت استفاده مى‌كنند. نتيجه آن نيز اين است كه استحقاق بهره مندى از امدادها و تأييدهاى غيبى الهى را پيدا مى‌كنند. در اين بين، بالاترين مرتبه برخوردارى از تأييد غيبى الهى نيز اين است كه خداوند به وسيله فرشته‌اى بسيار با عظمت و عالى مقدار كسى را تأييد كند. اين فرشته انسان را در مقابل شيطان و ساير عوامل انحراف حفظ نموده و نمى‌گذارد مغلوب شيطان واقع شود. در هر صورت، اين گروهى كه شايستگى دريافت تأييدات الهى را با مراتب مختلف آن پيدا مى‌كنند «حزب الله» ناميده مى‌شوند.

در مقابل «حزب الله»، گروه ديگرى هستند كه قرآن آنها را «حزب