از جمله اين تلاش ها، تأليف دو دايرة المعارف در اين زمينه است كه در نوع خود شاهكار است. يكى از آنها كتاب شريف «عبقات الانوار» تأليف مرحوم مير حامد حسين هندى است كه اخيراً خلاصه شده آن نيز در 12 جلد به نام «نفحات الازهار خلاصة على عبقات الانوار» منتشر شده است. اين بزرگوار در شرايطى كه وسايل چاپ و نشر و تجهيزات پيشرفته امروزى وجود نداشت، زحمت فراوانى كشيد تا اين كتاب را تهيه كرد. وى در هندوستان با خون دلى بسيار كتابخانه‌اى را فراهم نمود تا توانست اين كتاب عظيم را تأليف كند. تأليف اين اثر خدمتى بسيار بزرگ به تشيع و اهل بيت(عليهم السلام) و اسلام محسوب مى‌شود؛ لكن مطالعه آن، فرصت و حوصله زيادى مى‌خواهد و تلخيص آن، كار را آسان تر مى‌كند.

دايرة المعارف ديگر در اين زمينه، كتاب شريف «الغدير» است كه مرحوم علامه امينى تأليف كرده است. اين كتاب نيز با زحمات بسيار فراوانى تهيه شده است. بزرگان ما، براى پيدا شدن يك كتاب گاهى مدت‌ها زحمت مى‌كشيدند و حتى به ائمه(عليهم السلام) متوسل مى‌شدند و در اين توسلات گاهى كراماتى نيز براى آنها ظاهر مى‌شد. در جريان تأليف الغدير نيز براى علامه امينى مواردى از اين دست اتفاق افتاد. براى نمونه، علامه امينى(رحمه الله) توسلى به اميرالمؤمنين(عليه السلام) يا موسى بن جعفر(عليه السلام) داشت و حاجتش دست پيدا كردن به كتابى بود كه براى تأليف الغدير به آن نياز داشت. روزى مسافرى از آذربايجان شوروى مى‌آيد و كتابى را براى ايشان مى‌آورد و مى‌گويد در بازار پيرزنى اصرار كرده كه آن كتاب را بخرد! او نيز به احتمال اين كه شايد علامه(رحمه الله) بتواند از آن كتاب استفاده كند، آن را براى علامه آورده است. مرحوم علامه امينى وقتى نگاه مى‌كند، مى‌بيند همان كتابى است كه سال‌ها به دنبال آن بوده است!