ديگران را براى شركت در جبهه و جنگ تشويق كنند؛ همان‌گونه كه از جهاد با مال نيز اين مطلب فهميده مى‌شد كه بايد مخارج و هزينه‌هاى جنگ نظامى را تأمين كرد.

البته ترديدى نيست كه تشويق افراد براى حضور در جبهه مصداقى از جهاد با زبان است، اما سخن اين است كه اين تنها مصداق آن نيست و نظير جهاد با مال كه بحث كرديم، در اين‌جا نيز كاملا محتمل است كه جهاد با زبان معناى وسيعى داشته باشد كه غير از مصداق مذكور، مصاديق و افراد ديگرى را نيز شامل شود.

همان‌گونه كه در بحث جهاد مالى اشاره كرديم، در دنياى امروز، عرصه جنگ و نبرد ملت‌ها و دولت‌ها بر ضد يكديگر تنها به عرصه نظامى محدود نمى‌شود و اَشكال و عرصه‌هاى مختلفى پيدا كرده است. از جمله اين عرصه‌ها كه بسيار مهم و تأثيرگذار هم هست، عرصه تهاجم و جنگ «فرهنگى» است كه طى آن دشمن تلاش مى‌كند تا تفكر و فرهنگ يك ملت را تحت تأثير قرار دهد و باورها، ارزش‌ها، فرهنگ و تفكرى را كه در نظر دارد به ذهن و روح آنها تزريق نمايد. البته اين امر در سابق هم وجود داشته و نمى‌توان تاريخ مشخصى را براى آغاز آن نشان داد، اما نظير جنگ اقتصادى، اين عرصه نيز امروزه بسيار پيچيده‌تر و وسيع‌تر از قبل گرديده و ابزارها و روش‌هايى كه در راستاى آن مورد استفاده قرار مى‌گيرد به هيچ وجه با دوران‌هاى پيشين قابل مقايسه نيست.

تهاجم فرهنگى، خطرناك‌تر از جنگ نظامى و اقتصادى

تهاجم فرهنگى امروزه حتى از تهاجم و جنگ اقتصادى نيز بيشتر كاربرد