زيبا، بدون فهم دستورات و راهنمايى‌‌هاى پزشك و عمل كردن به آنها هرگز دردى را از بيمار درمان نمى‌‌كند. هر عاقلى باور دارد كه بهبودى در گرو عمل به دستورات پزشك حاذق است. احترام واقعى به نسخه پزشك، عمل كردن بدان است نه اداى تكريم‌‌هاى ظاهرى نسبت به پزشك و نسخه او.

در باب قرآن نيز بايد گفت هر چند اداى احترام‌‌هاى ظاهرى نسبت به قرآن كريم از امور پسنديده و از وظايف تك تك مسلمانان است، لكن اين كمترين وظيفه مسلمانان در قبال اين كتاب آسمانى است و مسلمانان موظفند با فهم قرآن كريم و عمل به دستورات حيات‌‌بخش آن، به شكر و احترام واقعى نسبت به اين نعمت هدايت الهى روى بياورند و خود را از اين وديعه پرفيض محروم نكنند تا در نتيجه با اين نور الهى دنياى ظلمت زده خويش را روشنى بخشند.

قرآن؛ نور حقيقى

يكى از مظاهر تجلّى خداوند نور است. خداوند خود را به نور تشبيه مى‌‌كند و مى‌‌فرمايد: اَللهُ نُورُ السَّمواتِ وَ الاْرْض[1]؛ خدا نور آسمان‌‌ها و زمين است. اين نورِ وجود خداى متعال است كه تجلّى كرده و خلقت آسمان‌‌ها و زمين و مخلوقات صورت گرفته است. به بركت عنايت خداوند است كه عالم وجود برجاست و فيض وجود، پيوسته از جانب منبع جود، بر موجودات سرازير است و در نتيجه پديده‌‌ها و موجودات به حيات خود ادامه مى‌‌دهند.

گاه از كلام خدا نيز به نور تعبير مى‌‌شود؛ زيرا در پرتو نور است كه انسان راه را پيدا مى‌‌كند و از بيراهه رفتن و سردرگمى نجات مى‌‌يابد. از آن‌‌جا كه بدترين و زيان‌‌بارترين گمراهى و ضلالت، ضلالت و گم‌‌راهى در مسير زندگى و به خطر افتادن سعادت انسان است، نور حقيقى و واقعى آن است كه انسان‌‌ها و جامعه انسانى را از ضلالت و گم‌‌راهى نجات دهد و مسير درست كمال انسانى را براى آنها روشن كند تا راه سعادت و تكامل را