پاكى دامان عبادالرحمان از انحرافات جنسى

سومين صفت سلبى كه در اين آيه براى عبادالرحمان ذكر شده، دور بودن آنان از انحرافات جنسى است: وَلا يَزْنُون. اين گناه نيز مانند قتل نفس و شرك از گناهان كبيره و كباير موبقه است. پيش از اين و در شرح و تفسير آيات ابتداى سوره مؤمنون، درباره اين مسأله به تفصيل سخن گفتيم و به برخى آيات ديگر در اين زمينه نيز اشاره كرديم. اين موضوع در سوره مؤمنون صريح‌تر ذكر شده بود و در ضمن، حدود استفاده از غريزه جنسى و ارضاى آن نيز بيان گرديده بود:

وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ * إِلاّ عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْر[1]مَلُومِين؛ و آنها كه دامان خود خود را [از آلوده شدن به بى‌عفتى] حفظ مى‌كنند، مگر در مورد همسران يا كنيزانشان، كه [در بهره‌گيرى از آنان]ملامت نمى‌شوند.

تنها راه درستِ اشباع غريزه جنسى فقط همين دو راه، يعنى آميزش با همسر يا كنيز است و از هر راه ديگرى صورت بگيرد ممنوع است. البته اكنون در زمان ما بحث كنيز ديگر وجود ندارد و تنها راه مجاز براى ارضاى غريزه جنسى ازدواج قانونى و اختيار همسر است.

گرچه در اين آيه فقط مسأله زنا ذكر شده، ولى روشن است كه آيه در مقام حصر نيست و عبادالرحمان از ساير انحرافات جنسى نيز پاك و مبرّا هستند. اين‌كه چرا از ميان همه انحرافات جنسى فقط به زنا اشاره شده و بقيه نيامده است، مى‌تواند حكمت‌هاى مختلفى داشته باشد؛ براى مثال، ذكر اين مصداق مى‌تواند به سبب شيوع بيشتر آن باشد، يا به اين دليل كه بيشتر مورد سؤال قرار مى‌گرفته است. در هر صورت، با توجه به مذاق شريعت و خود قرآن كريم، مطمئنيم كه مقصود آيه بركنارى عبادالرحمان از هرگونه انحراف جنسى است و زنا خصوصيتى ندارد.

اهميت صفات سلبى در سعادت و نجات انسان

آنچه كه به عنوان يك پيام كلى مى‌توان از اين آيه برداشت كرد اين است كه انسان براى كامل شدن و ورود در جرگه «عباد الرحمان» و بندگان شايسته خداوند، بايد هم يك