گاه که ستارگان تيره گردند و فرو ريزند. و آن گاه که کوه‌ها از جاي رانده شوند [و چون ريگ روان گردند]».

- «فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ * وَخَسَفَ الْقَمَرُ * وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَر؛[1]  آن گاه که چشم [از ترس] خيره شود. و ماه تيره گردد. و خورشيد و ماه جمع شوند [به هم رسند و هر دو تيره گردند]».

- «يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّار؛[2]  روزي که زمين به غير اين زمين، و آسمان‌ها [به غير اين آسمان‌ها] مبدل گردند و [مردم] در برابر خداي يگانه قهار ظاهر شوند».

- «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَه وَالسَّماوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُون؛[3] و خدا را آن چنان که بايد به بزرگي نشناخته‌اند و حال آن که روز قيامت زمين يکسره در قبضه [قدرت] اوست، و آسمان‌ها به هم پيچيده به دست اوست او منزه و برتر است از آنچه [با وي] شريک مي‌گردانند».

‌

ضرورت استفاده از فرصت‌ها براي آخرت

قرآن بارها به انسان يادآوري مي‌كند که براي مقاصد و اهداف دنيوي آفريده نشده‌ است و حرکت او به سوي آخرت و سراي ملاقات با