دلش مهر زد و بر ديدهاش پرده نهاد؟ آيا پس از خدا چه کسي او را هدايت خواهد کرد؟ آيا پند نميگيريد؟»
شايسته است به بررسي رفتار خود بپردازيم و بنگريم که انگيزه ما در رفتارها به ويژه رفتاري که در حضور مردم انجام ميشود، جلب رضايت و خوشنودي خداوند است يا جلب نظر مردم، حتي عبادت و کارهايي که براي هدايت مردم و ترويج دين است، واقعاً براي خداوند انجام ميگيرند و يا براي مردم، که اگر براي مردم انجام گيرند، مردم را پرستش کردهايم نه خدا را.
لذت انس با خداوند در کام اولياي الهي
دو برداشت از لقاي الهي مطرح شد كه يکي ظاهري و سطحي بوده و عبارت است از لقاي عمومي خداوند در قيامت. بر اساس اين برداشت، همه مردم، بدون استثنا، در آن عالم خداوند را ملاقات ميکنند و حجاب گناهان مانع ميشود کفار و گنهکاران خداوند را مشاهده کنند و از رحمت بيکرانش بهرهمند گردند و آن گناهان آنان را به خشم و کيفر الهي گرفتار ميكند. طبيعي است که اگر کسي لقاي عمومي خداوند و آخرت را باور داشت، بايد مواظب رفتار خود بوده و فرمانهاي خداوند را انجام دهد. برداشت ديگر از لقاي الهي، درک محضر و حضور خداوند و بهرهمندي از رحمت بيکران و توجهات ويژه معبود است. اين لقا که عاليترين مرتبه شهود خداوند است، ويژه دوستان و اولياي خداست که پس از گذران عمر در مسير اطاعت و جلب رضايت