چهارمین قرآن است که وی کتابت نموده است. نسخه به شماره 1324 در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی در قم موجود است.[1]

میرزا محمّد خلیل میردامادی

میرزا محمّد خلیل بن سیّد عبدالکریم میردامادی سدهی بن میرزا محمّد علی بن میرزا محمّد رفیع بن حاج میرزا رحیم بن سیّد مرتضی بن میر سیّد اشرف بن سیّد محمّد عبدالحسیب بن میر سیّد احمد علوی عاملی حسینی، عالم فاضل جلیل.

وی از شاگردان مرحوم حاجی کلباسی و داماد آن مرحوم بوده و نزد عموم طبقات به خصوص علماء و بزرگان و مؤمنین مورد کمال احترام بوده و در مسجد جامع خوزان اقامه جماعت و نماز جمعه می نموده و پس از فوت جنب آن مسجد مدفون گردید.

به طوری که نقل می کنند مرحوم آقا سیّد محمّد باقر درچه ای از علم و زهد مشارالیه ستایش می نموده و خود در امر به معروف و نهی از منکر نهایت سعی و کوشش را مبذول داشته است.[2]

خلیل ندیم سِدِهی

خلیل بلدی متخلّص به «ندیم» بن کریم، شاعر معاصر در سال 1314ش در محله فروشان «سِدِه» ماربین [خمینی شهر فعلی] متولّد شد. وی پس از کمی تحصیل به کسب و کار مشغول شد.[3]

از اوست:

[1] فهرست مرعشی، ج4، ص109.

[2] یادنامه سیّد بحرالعلوم میردامادی، صص 34 و 35؛ لطائف غیبیّه، ص30؛ خمینی شهر شهری که از نو باید شناخت، ص306.

[3] تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص503.