سیّد حسین قائنی*

سیّد حسین بن علی قائنی خراسانی اصفهانی، عالم فاضل و فقیه محقّق، از علمای قرن سیزدهم هجری.

وی در اصفهان ساکن بوده و از تألیفاتش برمی آید که در فقه و اصول مهارتی به سزا داشته و احتمالاً نزد علمای اصفهان تحصیل کرده است.

کتب زیر از اوست:

1. «سفینه النّجاه» در فقه، در 9 جلد.

2. «الفوائد الکبری» در اصول فقه، در 3 جلد به خط مؤلف که در کتابخانه آیت اللَّه ریاضی در نجف آباد موجود است.[1]

میر محمّد حسین میر محمّد صادقی

میر محمّد حسین بن میر سیّد علی میر محمّد صادقی، از علماء اخیار و فقهاء و مدرسین. در اصفهان متولّد شد و مقدمات و سطوح را نزد پدر آموخت. در نجف و کربلا نزد صاحب جواهر و شریف العلماء مازندرانی تلمّذ نموده و از آن دو به دریافت اجازه مفتخر شد. در اصفهان نیز مدّتی به درس حاجی کلباسی و سیّد محمّد باقر حجّهالاسلام شفتی حاضر شده، سپس حوزه درس و بحث تشکیل داده و جمعی از افاضل به درس او حاضر شده اند.

وی در روز شنبه 21 ذیحجهالحرام 1288ه.ق وفات یافته، جنب مزار فاضل هندی در تخت فولاد مدفون گردید. از او تقریراتی در فقه و اصول به جای مانده است.[2]

[1] یادداشت های آقای رحیم قاسمی.

[2] دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص 509 و 547؛ بیان المفاخر، صص 310 و 311؛ مکارم الآثار، ج8، صص 2891 و 2892.