اسم الکتاب : اعلام اصفهان المؤلف : مهدوی، مصلح الدین الجزء : 2 صفحة : 575
وی
در سال 1350ق وفات یافته و در امامزاده ابراهیم معروف به «امامزاده نرمی» در قریه
«زمان آباد» بُرخوار مدفون شد.[1]
محمّد
حسن زرگر اصفهانی
محمّد
حسن زرگر اصفهانی، شاعر ادیب و سخنور توانا در قرن سیزدهم هجری. در اصفهان ساکن
بود و اغلب به عزلسرائی می پرداخت [در مدح منوچهرخان معتمد الدّوله حاکم اصفهان قصیده
ای سروده است. او در غزلیات خود از غزل های سعدی استقبال کرده است.] او در سال
1270ق وفات یافت. [نسخه ای از دیوان او به شماره 820 در کتابخانه وزیری یزد موجود
است که در سال های 1254 تا 1256ق کتابت شده است. ]دیوان زرگر بارها به طبع رسیده
است.
محمّد
حسن زلالی خوانساری، معروف به «حکیم زلالی»، از مشاهیر شعرای قرن یازدهم هجری است.
او سالها در اصفهان به تحصیل علم و ادب پرداخته است. علوم عقلی و نقلی را از «میرداماد»
و فنون شعر و ادب را از «جلال الدّین اسیر اصفهانی» آموخته است. در سرودن شعر دستی
توانا داشته و انواع شعر چون غزل، رباعی، قصیده و خصوصاً مثنوی را با قدرت می
سروده است او به تتبع «نظامی گنجوی» و «امیرخسرو
[1]
دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص207؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2 ص311؛
مزارات اصفهان، ص269؛ جلوه افلاکیان: مخطوط.