در میدان سعادت شیراز او را به قتل رساندند.[1]]

دکتر جلیل دوستخواه*

دکتر جلیل دوستخواه فرزند محمّد حسین، در سال 1312ش در اصفهان متولّد شد و پس از طی تحصیلات ابتدائی و متوسطه، در دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی به ادامه تحصیل پرداخت و موفق به اخذ درجه دکترا گردید. او تا سال 1360ش به تدریس در دانشگاه اصفهان و دانشگاه جندی شاپور اهواز مشغول بود پس از آن از ایران مهاجرت کرد و از سال 1370ش در استرالیا مقیم شده و به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاههای آن کشور مشغول شد. وی از دانشمندان، محققان و ادبای پرکار اصفهانی است که عمده وقت خود را صرف تحقیق درباره شاهنامه و فرهنگ و ادبیات ایران پیش از اسلام نموده است. کتابهای زیر از تألیفات و ترجمه های اوست:

1. «هیمالیا» برگزیده شعرهای 15تن از شاعران اردو زبان هند و پاکستان. 2. «اوستا، نامه مینوی آیین زرتشت» 3. ترجمه «آفرینش رستاخیز»: پژوهشی معنی شناسی در ساخت جهان بینی قرآنی، نوشته: «شینیاماکینو» 4. اوستا کهن ترین سرودها و متن های ایران» 5. «داستان رستم و سهراب» به روایات نقالان 6. ترجمه «پژوهشی در شاهنامه» تألیف: «کویاجی» 7. «حماسه ایران» 8. «اندر بلای سخت» (گزارش سفر به تاجیکستان، که در مجله بخارا چاپ شده است). 9. «ایران شناخت» 10. «گزارش هفت خوان رستم» 11. «رهیافتی به متن های اوستائی» 12. «فرهنگ فارسی اصفهانی»[2]

[1] دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج5، صص 162 و 163 و منابع دیگر.

[2] نشریه «کتاب هفته»، شماره 36، شنبه اول دی 1380، ص23.