در مسجد [سیّد] جماعت می نمود. بعداً ترک آن گفته و در سال 1404ق در تهران وفات یافت.[1]

میرزا جعفر مذهب

میرزا جعفر مذهب بن میرزا محمّد باقر منجم بن سیّد محمّدحسین بن سیّد بدیع الزّمان حسینی گنابادی، در صنعت تذهیب رنج ها برده تا استادی مسلم گردید لکن در اوان جوانی به سن 28 سالگی وفات یافته، در تخت فولاد مدفون گردید.[2]

ملّا محمّدجعفر سبزواری

ملّا محمّدجعفر بن ملّا محمّدباقر محقق سبزواری بن محمّد مؤمن، عالم فاضل، محقق جلیل، عابد زاهد، از علمای قرن دوازدهم هجری.

شیخ محمّدعلی حزین که معاصر اوست وی را از «اتقیای معروف و مرتاضان» عصر شمرده و خاتون آبادی در کتاب «وقایع السنین و الاعوام» وی را جزو علمائی که در سال 1122ق در منزل میرزا محمّدباقر صدر خاصّه برای تعیین روز ولادت حضرت علی علیه السلام گرد آمده بودند نام می برد همچنین نام وی جزء علمایی است که در سال 1122ق در افتتاح مدرسه چهارباغ حضور داشته اند.[3]

صاحب عنوان ظاهراً از شاگردان محقق سبزواری و محقق خوانساری و علّامه مجلسی بوده و سالها در اصفهان تدریس و امامت داشته است.[4] او بعد از فوت ملّا محمّدصالح بن ملّا رضا قلی به امامت مسجد جامع جدید عباسی [مسجد امام فعلی ]منصوب گردیده است.[5]

[1] بیان المفاخر، ج2، ص176.

[2] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص207؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص334.

[3] وقایع السنین و الاعوام.

[4] خاندان شیخ الاسلام اصفهان، صص 170-167.

[5] وقایع السنین و الاعوام، ص 537.