نموده تا به مقامات عالیه علم و فقاهت رسیده و بعضی اوقات امامت مسجد حکیم را داشته است.

وی در تقوا و دیانت و تواضع کم نظیر بوده و سرانجام در جمعه 26 محرم الحرام سال 1292ق در اصفهان وفات یافته و در مقبره پدر واقع مقابل در شرقی مسجد حکیم مدفون گردید.

کتب زیر از تألیفات اوست:

1. تحفه الجعفریّه در دیات، کتاب مفصل و بزرگی است. تاریخ انجام تألیف آن شب 18 رمضان المبارک 1284ق می باشد. [و به فارسی نوشته شده است. نسخه ای از آن به شماره 1675 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است] 2. رساله ای در احوال مرحوم سیّد حجه الاسلام و پدر بزرگوار خود که مرحوم شیخ کمال الدّین ابوالهدی کلباسی برادرزاده اش در کتاب «البدر التمّام» از آن مطالبی نقل می نماید. 3. منهج الرشاد إلی احکام الدّین و الایمان. تاریخ قرائت مجلّد اوّل آن 23 شوال 1273ق است.[نسخه ای از کتاب به خط محمدرضا نجف آبادی به تاریخ 1274ق که به وسیله مؤلف تصحیح شده است در کتابخانه آیت اللَّه حاج سیدمحمدعلی روضاتی موجود است.] 4. نورالعیون فی احکام الحدود و القصاص، که مأخوذ از کتاب دیگر مؤلف تحفه الجعفریه می باشد و نسخه آن نزد فرزند مؤلف شیخ موسی موجود بوده است.

تذکر: مؤلف رساله مختصر دیگری در احوال پدر بزرگوارش دارد که در آخر نسخه منهج الهدایه تألیف پدرش به طبع رسیده است.[1]

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص162؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص221؛ بیان المفاخر، ج1، صص 285 و 286؛ مزارات اصفهان، ص68؛ الکرام البرره، ج1، صص240 و 241؛ فهرست کتب خطی کتابخانه های اصفهان، ج1، ص227؛ خاندان کلباسی، صص 184 و 187؛ الذریعه، 23، ص180؛ فهرست مرکز احیاء، ج5، ص91.